Rapunzel Kızlar

Eskiden camdan bakan kızlar vardı. Saatlerce dışarıya bakan, annesi yardıma çağırdığında ara sıra kaybolan.  Bir yandan çekirdek yer, bir kolunu dayar pervaza, bir eli saçında, başı hep havalarda. Nedense biz hep, böyle kızlara aşık olurduk. Artık bildiğimiz camdan bakan “Rapunzel kızlar” kalmadı.  Başka camdan bakan kızlar var.

“Bana yazmak ister misin” diye başlayan yeni cam kızları. “Tıkla, ateşli sohbet edelim” diyen cam kızları. (Hem de ateşli! Ateşsiz olmaz mı?) Arayın başlasın sıcak sohbetler. Olmadı medya kanallarında. “Ben istanbul’dan falanca, benimle sohbet etmek istemez misin?” Zaten hiç sohbet etmiyoruz ya, bir de özel sohbetimiz olsun.

Dakikası 2 “kör-tur” . Paramı canım!  Neye para vermiyoruz ki? Arayın, tıklayın, izleyin cam da. Cam cama sohbetler, elde sigaralar, havada dumanlar, bir el saçlarda, baş biraz sola eğik. Dekolte kıyafetler, arada bir ayağa kalkmalar, (mutfakta biri yok ki) “sadece içkimi tazelemeye gidiyorum” sohbetleri.

Oh “camını” sevdiğimin dünyası. Sen olmasaydın nasıl bakardık aynaya.

Eskiden kırdığımız camlar vardı şimdi önünde artist olduğumuz camlar var artık. Camın yoksa adam değilsin. Sana yazmazlar. Camın açık değilse evine hırsız girerde  bir hatun girmez.

Eski camlar bardak mı oldu diyorsunuz. Yanılıyorsunuz.

Eski camlar şimdi WEBCAM oldu.