Sarışın Karanlıklar
sarışın karanlıklar
Ben! Başladığım yerdeyim.
Sen yalnızlığı bilir misin?
Nasıl bir şeydir? Hiç düşündün mü?
Yalnızlık ne demektir? Korktun mu?
Bugün çalışmaktan
Bu gece düşünmekten
Bir sabah uyanamamaktan!
Kaybolduğun bir orman değildir yalnızlık.
Kaybettiğin şey de değildir.
Rengine bakmasını bilmediğindir.
Yalnızlık öyle bir şeydir ki,
Her renk kardeşçesine yaşar da
Sen aşkla renksiz kalırsın.
Düşündürmez seni,
Düşündüremez bile, kala kaldığın
Yalnızlıkların.
Hep ararsın ya. Bulamazsın!
Aradığını sanırsın, yerde gökte.
Oysa renkli bıraktığın yerdir, yalnızlığın.
Bazen kızıyorsun değil mi?
Neler oluyor diye.
Anlayamıyorum diye.
Rengini çizmeye çalıştığın yere bir bak!
Bütün cevapların orada.
Sorma kendine, neden diye!
Ben! Bir zamanlar,
Sigaramı içerken
Bir yazı yazmıştım. Deniz’e.
Adı aşktı.
Sonra denize atıp,
Yanmasını bekledim.
Yanmadı!
Baktım donacak deniz,
Attığım sigaramı yüreğimle
Üzerine basarak söndürdüm.
Aşk dediler, adına!
Ben! Hala başladığım yerdeyim. Ya sen?
Kör mü oldun yoksa?
Farkına varamadan gecelerin
Sarışın karanlığında.
