Seninde Saklıydı

yanlızlıklar,

siyah beyaz bir yaklaşımdır,

renkli gönlüne nispet yaparcasına.

bir martıya çalım atıp düşürürken suya

bıraktığın bir parça simit gibidir yanlızlığın.

ya da gölgelediğin hayatına bıraktığın bir ışıktır.

unutma!

karanlığa boyadığın gecelerde ve kayalıklarda belki yanlızlığın

aydınlatılmış ama tasfiri çizilmemiş objelerde.

belki de bir gül sepetinde.

ama yine karanlık… değil mi?

şimdi aydınlandı beyazın sarıya aşık olduğu gecelerde

ve birden saçıldı.

kızgınlığın mıydı, elindeki fırçayı kırarken

ve tablonu paramparça edip

yüreğinin çöplüğüne bırakırken beni

şimdi, gözlerin mi oldu.

bir bez parçasını denize atarken

batmayacağını bile bile.

seninde saklıydı

sende ve seninde saklıydı

bir de benimde saklıydı.

hatta onunda…

ve biz hala onunda, onlarında,

seninde saklıydık.

yüzünde, ama sade yüzünde

unuttuğun ama unutturmadığın yüzünde… ve

bir de inat olsun diye,

sözünde.

sen haklısın!

*** Hazzının karanlık ışığına bir kibrit çakma cesareti gösterdin mi hiç?

Yoksa; Göremediğin ışığından, kaçtın mı hep? ***