Yağmur Tanelerim!
yağmur tanelerim
düşmez ya, birgün beklediğim,
tanelerim…
sessiz gelen bir yağmuru var!
usuldan beni ıslatan, donuma kadar.
bilmem, neden yürüyorum.
hala yağmur yağıyor…
uyuyorum bir evde, çatısı çinko.
yağmurun her düşüşünde,
istemeden çıkarttığı sesle
ben uyuyorum.
tak-tık-takatık-tıkır sesleriyle bana damlıyor.
ben sadece uyuyorum.
o ses, benimle.
yağmur damlası mı dersiniz?
buz tanesi… tanesi mi?
düşerken çatıma
çinko tavanımda.
bana duyurduğu sesi dinliyorum.
uykumu getiriyor, başıma vuran yağmur taneleri.
şarkısı güzel yağmur taneleri sayıyorum
başıma düşen.
düşmüyor ki başımda çinko çatı varken,
düşmesini dilediğim yağmur taneleri.
beklerken uyuyamadan,
başıma değil de
gözlerime düşüyor yağmur taneleri…
.
.
.
..
.
…
.
Etiketler: ayhan demiral şiirleriaykırı şiirler
İlginizi Çekebilir